روز هایی که گذشت ...

حال من حال اسیری است که هنگام فرار  یادش افتاد کسی منتظرش نیست ....نرفت  به انگشترم نگاه کرد .. گفت مرده ...حتی سنگ فیروزه هم می میره .. به سنگ انگشترم نگاه کردم .رگ های فیروزه آبی و سبزش از بین رفته بود .سبز یک دست ... اون وقت ما میگم طرف دلش از سنگ بود ...سنگ داریم تا سنگ ..اگه فیروزه باشی حتی از روز هایی که گذشت ......

من هیچ وقت  عشق سفر نبودم اما این روزها رزو انلاین هتل ها را چک می کنم. هتل های کاشان را می بینم و ذوق می کنم ،واسه اون خونه های قدیمی که هتل شده اند .. نمی دونم یادته یا نه ..اما اون هتل تو خوانسار را چقدر دوست داشتم دوتایی بریم ... می رم قیمت اتاق های هتل عباسی را چک می کنم .. اخرش اما سرچ میکنم روز هایی که گذشت ......

 شش سال پیش که کنکور می دادم فکر می کردم کنکور خیلی چیزها را تغییر می دهد .رتبه دو رقمی من شد قبولی حقوق. ترم اول گریه ها کردم واسه قبول نشدن تو دانشگاه تهران ..حالا شش سال گذشته و دانشگاه ام برام یه خونه قدیمی است ..یه خونه که دوستش دارم .به خیلی چیزهایی که خواستم نرسیدم ..به خصوص یک سال گذشته سال روز هایی که گذشت ......

گرچه دور بماندم امید برنگرفتم مضی الزمان و قلبی یقول انک آتی  سعدی جان  و قسم به لحظه لحظه ای دیشب .. خدایا شکرت ... روز هایی که گذشت ......